Je bent een pionier, een vernieuwer.
Je geeft een ander perspectief.
Je brengt mensen in beweging,
opent de deur naar nieuwe mogelijkheden.
Je bént en doet anders, groeit razendsnel
maar je communicatie is achtergebleven
bij je vorige mijlpaal.
Je verhaal klopt niet meer met de diepgang die je wil brengen. Het mag gelaagder, meer jij.
Want je raakt niet zoals je zou kunnen raken,
terwijl je vanuit je ziel onderneemt.
Daarom wil ik met je werken.
Als strateeg en woordcouturier wil ik je onweerstaanbaar aantrekkelijk maken, de impact die je maakt kraakhelder doorvertalen in elk element van je merk.
Samen maken we van jouw bedrijf
een emotioneel relevant merk.
Met communicatie die matcht bij jouw ziel.
Zodat je opvalt in eigenheid, jouw talenten tot hun recht komen bij de juiste mensen en je top of mind + heart wordt in jouw branche.
Ik zie jou.
In al je lagen.
J
O
U
'Svea is de beste in het filteren van relevante elementen en daar op een hele unieke manier woorden aan te geven.'
- Lian
'Svea heeft voor bewustwording bij me gezorgd. Alsof helder werd wat al binnen in me zat.'
- Daphne
'Svea heeft me geholpen uit mijn hoofd te komen en weer vanuit enthousiasme te gaan creëren.'
- Iris
Ik gebruik de brand stories als een strategische tool om wat vanbinnen zit naar buiten te vertalen en van daaruit te bouwen aan een unieke merkbeleving.
'Svea is er voor ondernemers die een merk willen creëren met gevoel, zodat jouw doelgroep meteen meegaat in jouw verhaal.'
- Fabienne
'Svea is to the point en denkt out of the box. Ze maakt helemaal waar wat ze zegt.'
- Rose
'Svea's sterkste punt is dat ze een andere manier van kijken binnen een bedrijf creëert.'
- Olaf & Kiki
Ik ben niet altijd zelfverzekerd en trots geweest op mezelf. Sterker nog: dat is precies de reden waarom ik Women’s Health Coach werd.
Vroeger stond ik vaak twijfelend voor de spiegel. Ik liet mijn ogen meedogenloos over mijn lichaam glijden, bekritiseerde mezelf bij elke millimeter slappe huid, bedekte beschaamd met mijn vingers de onregelmatige putjes in mijn bovenbenen. Ik beloofde mezelf dat ik ‘vanaf morgen’ écht zou beginnen, ging vervolgens op een streng dieet en hield het welgeteld één week vol voor ik gefrustreerd met een lepel non-stop rondjes draaide in de pot pindakaas tot ik de bodem bereikte.
Na de zoveelste eetbui begon ik met bewegen. Ik schoot in mijn Nikes en liep letterlijk de fitnesswereld binnen. Een plek waar ik mijn lichaam kon boetseren naar hoe ik dat wou, op voorwaarde dat ik er mijn leven aan wijdde. Dat ik elke vorm van voeding nauwkeurig bestudeerde voor ik het in mijn mond stopte, obsessief elke calorie telde en in de vroege ochtend een dagelijkse date had met de crosstrainer. Als ik een glimps van mijn reflectie opving, zag ik mijn rondingen transformeren naar een ‘perfecte’ shape, maar toch voelde ik er niets bij.
Ik paste moeiteloos in een maatje 34 en toonde trots mijn buikspieren onder mijn crop-top, maar ondertussen had ik darmklachten, moodswings en weinig energie. Ik werkte hard, had geen idee waar mijn grenzen lagen en rusten was iets waar ik zelden tijd voor had. Van de coaches die me begeleidden, leerde ik meer over mijn gezondheid, maar toch miste ik nog essentiële informatie over wat er in mijn lichaam en in mijn hoofd gebeurt.
Niemand vertelde me wat ik moest weten over hoe mijn hormonen in balans blijven en hoe ik maandelijks mee kan bewegen met mijn cyclus. Over hoe ik mezelf niet meer hoef te voeden met negatieve gedachten of te luisteren naar dat stemmetje dat zegt dat ik het niet kan. Over dat er geen one size fits all bestaat, als je je écht jezelf wil voelen.
Elk inzicht wakkerde mijn onstilbare honger naar nog meer kennis over gezond leven aan en ik vond mijn eigen weg. Ik vormde mijn ervaringen en de informatie die me hebben gebracht tot waar ik vandaag sta, bij elkaar tot mijn eigen coachingsstijl. De ELL-methode, waarmee ik krachttraining, women’s health en voeding combineer voor de allround-aanpak waar ik zelf zo'n behoefte aan had, maar nergens vond.
Als coach wil ik je een liefdevol duwtje in de rug geven zodat je uit je vicieuze dieetcirkel komt en naast je staan bij het vormgeven van wat wel bij je past. Ik zorg ervoor dat jij alles leert wat je nodig hebt om moeiteloos samen te werken met je lichaam om je op elk moment goed te voelen, in plaats van de eeuwige struggle dat het nooit goed genoeg is.
Zodat je er voor jezelf kan zijn en jezelf de liefde kan geven die je meer dan waard bent. Zodat jij je niet alleen krachtig voelt, maar ook je eigen kracht kan omarmen en bewust keuzes kan maken die jou dienen. Zodat je voor jezelf kan zorgen door sterker te worden. In je lichaam, in je hoofd en in je hart.
Ik ben niet altijd zelfverzekerd en trots geweest op mezelf. Sterker nog: dat is precies de reden waarom ik Women’s Health Coach werd.
Vroeger stond ik vaak twijfelend voor de spiegel. Ik liet mijn ogen meedogenloos over mijn lichaam glijden, bekritiseerde mezelf bij elke millimeter slappe huid, bedekte beschaamd met mijn vingers de onregelmatige putjes in mijn bovenbenen. Ik beloofde mezelf dat ik ‘vanaf morgen’ écht zou beginnen, ging vervolgens op een streng dieet en hield het welgeteld één week vol voor ik gefrustreerd met een lepel non-stop rondjes draaide in de pot pindakaas tot ik de bodem bereikte.
Na de zoveelste eetbui begon ik met bewegen. Ik schoot in mijn Nikes en liep letterlijk de fitnesswereld binnen. Een plek waar ik mijn lichaam kon boetseren naar hoe ik dat wou, op voorwaarde dat ik er mijn leven aan wijdde. Dat ik elke vorm van voeding nauwkeurig bestudeerde voor ik het in mijn mond stopte, obsessief elke calorie telde en in de vroege ochtend een dagelijkse date had met de crosstrainer. Als ik een glimps van mijn reflectie opving, zag ik mijn rondingen transformeren naar een ‘perfecte’ shape, maar toch voelde ik er niets bij.
Ik paste moeiteloos in een maatje 34 en toonde trots mijn buikspieren onder mijn crop-top, maar ondertussen had ik darmklachten, moodswings en weinig energie. Ik werkte hard, had geen idee waar mijn grenzen lagen en rusten was iets waar ik zelden tijd voor had. Van de coaches die me begeleidden, leerde ik meer over mijn gezondheid, maar toch miste ik nog essentiële informatie over wat er in mijn lichaam en in mijn hoofd gebeurt.
Niemand vertelde me wat ik moest weten over hoe mijn hormonen in balans blijven en hoe ik maandelijks mee kan bewegen met mijn cyclus. Over hoe ik mezelf niet meer hoef te voeden met negatieve gedachten of te luisteren naar dat stemmetje dat zegt dat ik het niet kan. Over dat er geen one size fits all bestaat, als je je écht jezelf wil voelen.
Elk inzicht wakkerde mijn onstilbare honger naar nog meer kennis over gezond leven aan en ik vond mijn eigen weg. Ik vormde mijn ervaringen en de informatie die me hebben gebracht tot waar ik vandaag sta, bij elkaar tot mijn eigen coachingsstijl. De ELL-methode, waarmee ik krachttraining, women’s health en voeding combineer voor de allround-aanpak waar ik zelf zo'n behoefte aan had, maar nergens vond.
Als coach wil ik je een liefdevol duwtje in de rug geven zodat je uit je vicieuze dieetcirkel komt en naast je staan bij het vormgeven van wat wel bij je past. Ik zorg ervoor dat jij alles leert wat je nodig hebt om moeiteloos samen te werken met je lichaam om je op elk moment goed te voelen, in plaats van de eeuwige struggle dat het nooit goed genoeg is.
Zodat je er voor jezelf kan zijn en jezelf de liefde kan geven die je meer dan waard bent. Zodat jij je niet alleen krachtig voelt, maar ook je eigen kracht kan omarmen en bewust keuzes kan maken die jou dienen. Zodat je voor jezelf kan zorgen door sterker te worden. In je lichaam, in je hoofd en in je hart.
Wat als we onze wildste, grootste droom vandaag nog kunnen leven?
Wat als er een plaats bestaat waar die op ons wacht?
En wat als die plek lang niet zo ver weg is als we denken?
Onze ellebogen leunen op het raamkozijn en we laten onze blik over het stadse landschap glijden. Geïnspireerd door ons potentieel tekenen we met onze vingers elk groots idee op het beslagen venster, om het terugkrabbelend meteen weer te laten vervagen. De strijd tussen ons diepste verlangen en onze grootste vrees hangt als muurdichte mist tussen onze gebogen hoofden en de sterren.
Maar dan sluipt het maanlicht onverwachts door een scheur in het wolkendek naar binnen. Een welkome indringer, vermomd in een herinnering aan wie we zijn, legt onze droomwereld genadeloos bloot. De lokroep van het licht wakkert het vlammetje aan dat zich net nog verborg in onze mooiste wensen. De oplaaiende vlammen duwen onze angst opzij en nemen ongeduldig bezit van elke vezel in ons lichaam, verleiden ons tot beweging.
We breken de roestige ramen open, omhelzen de opgeklaarde lucht, proeven gulzig van het vooruitzicht op avontuur. Knipperen de laatste restjes slaap uit onze ooghoeken, gloeien van het vuur dat in ons is ontwaakt en volgen onbevreesd het pad dat onze idealen voor ons hebben uitgestippeld.
Onze route reist dwars door belemmerende gedachtenkronkels en donkere bossen doordrenkt met knagende zelftwijfel. We nemen voorgoed afscheid van oude omhulsels in de achteruitkijkspiegel, laten onszelf in absolute vervoering brengen door de weg die we opgaan. We willen alles voelen, alles doen, alles zien. Niet tijdens een tussenstop met onze kleine teen het water testen, maar al onze moed verzamelen en sierlijk van onze zelfgemaakte kliffen duiken. Niet meedrijven op de stroming van een ander maar met krachtige slagen wegzwemmen naar het land dat aan ons toebehoort.
Met ons vuur als motor arriveren we uiteindelijk in onze eigen zone of genius. Waar onze energie zichtbaar op onze huid schittert, als ons mooiste juweel. Waar we ons uitgehongerd op nieuwe kennis storten, en met pijl en boog recht op ons doel schieten. Waar we vlijmscherp en wild mogen zijn, en fluweelzacht tegelijk. Waar de laatste restjes onzekerheid wegsmelten door het vuur dat in ons woedt. Waar we groter groeien dan de bergtoppen die we ooit wilden beklimmen.
Een plek van ons, en ons alleen, waar we onze vlammen vangen en voorzichtig in onze handen houden, zodat we ze kunnen vormen naar hoe wij ze willen. Waar we, als we stil zijn, in het knisperende gefluister van de vlammen onze eigen stemmen horen. Waar de weerspiegeling van onze eigen moed en kracht wordt versterkt in de ogen van de vrouwen die naast ons staan. Waar we elkaars vonken aanwakkeren in plaats van ze te doven, want samen doen we meer. Zijn we meer.
Samen verzamelen we rond het kampvuur en laten al onze ‘ooit’ en ‘als, dan’ door de vlammen verzwelgen, tot alleen de kern overblijft. Tot we al onze capaciteiten benutten, tot we transformeren tot wie we werkelijk zijn. Het is een plek waar de tijd niet bestaat. Want er is geen ooit, en er zijn geen grenzen. Er is alleen nu, en de mogelijkheden zijn eindeloos.
Welkom op het decor van je grootste dromen. Waar je vuur altijd brandt. Waar je thuishoort.
Welcome to Camp.
Wat als we onze wildste, grootste droom vandaag nog kunnen leven?
Wat als er een plaats bestaat waar die op ons wacht?
En wat als die plek lang niet zo ver weg is als we denken?
Onze ellebogen leunen op het raamkozijn en we laten onze blik over het stadse landschap glijden. Geïnspireerd door ons potentieel tekenen we met onze vingers elk groots idee op het beslagen venster, om het terugkrabbelend meteen weer te laten vervagen. De strijd tussen ons diepste verlangen en onze grootste vrees hangt als muurdichte mist tussen onze gebogen hoofden en de sterren.
Maar dan sluipt het maanlicht onverwachts door een scheur in het wolkendek naar binnen. Een welkome indringer, vermomd in een herinnering aan wie we zijn, legt onze droomwereld genadeloos bloot. De lokroep van het licht wakkert het vlammetje aan dat zich net nog verborg in onze mooiste wensen. De oplaaiende vlammen duwen onze angst opzij en nemen ongeduldig bezit van elke vezel in ons lichaam, verleiden ons tot beweging.
We breken de roestige ramen open, omhelzen de opgeklaarde lucht, proeven gulzig van het vooruitzicht op avontuur. Knipperen de laatste restjes slaap uit onze ooghoeken, gloeien van het vuur dat in ons is ontwaakt en volgen onbevreesd het pad dat onze idealen voor ons hebben uitgestippeld.
Onze route reist dwars door belemmerende gedachtenkronkels en donkere bossen doordrenkt met knagende zelftwijfel. We nemen voorgoed afscheid van oude omhulsels in de achteruitkijkspiegel, laten onszelf in absolute vervoering brengen door de weg die we opgaan. We willen alles voelen, alles doen, alles zien. Niet tijdens een tussenstop met onze kleine teen het water testen, maar al onze moed verzamelen en sierlijk van onze zelfgemaakte kliffen duiken. Niet meedrijven op de stroming van een ander maar met krachtige slagen wegzwemmen naar het land dat aan ons toebehoort.
Met ons vuur als motor arriveren we uiteindelijk in onze eigen zone of genius. Waar onze energie zichtbaar op onze huid schittert, als ons mooiste juweel. Waar we ons uitgehongerd op nieuwe kennis storten, en met pijl en boog recht op ons doel schieten. Waar we vlijmscherp en wild mogen zijn, en fluweelzacht tegelijk. Waar de laatste restjes onzekerheid wegsmelten door het vuur dat in ons woedt. Waar we groter groeien dan de bergtoppen die we ooit wilden beklimmen.
Een plek van ons, en ons alleen, waar we onze vlammen vangen en voorzichtig in onze handen houden, zodat we ze kunnen vormen naar hoe wij ze willen. Waar we, als we stil zijn, in het knisperende gefluister van de vlammen onze eigen stemmen horen. Waar de weerspiegeling van onze eigen moed en kracht wordt versterkt in de ogen van de vrouwen die naast ons staan. Waar we elkaars vonken aanwakkeren in plaats van ze te doven, want samen doen we meer. Zijn we meer.
Samen verzamelen we rond het kampvuur en laten al onze ‘ooit’ en ‘als, dan’ door de vlammen verzwelgen, tot alleen de kern overblijft. Tot we al onze capaciteiten benutten, tot we transformeren tot wie we werkelijk zijn. Het is een plek waar de tijd niet bestaat. Want er is geen ooit, en er zijn geen grenzen. Er is alleen nu, en de mogelijkheden zijn eindeloos.
Welkom op het decor van je grootste dromen. Waar je vuur altijd brandt. Waar je thuishoort.
Welcome to Camp.
‘Mama?’
Het aroma van je cappuccino vergezelt je als een vertrouwde vriend in de ochtendchaos, croissantkruimels verspreiden zich met gemorste melk over de ontbijttafel, net zo gefragmenteerd als je gedachten. Een verstrooide knuffel, vluchtige zoenen, plakkerige vingertoppen die verdwalen op je lievelingsjeans. Snel afwisselend gegiechel en gesnik als dagelijkse soundtrack. Een tandeloze glimlach, een onopzettelijke elleboog tegen je kin, zwarte vegen mascara in je linkerwenkbrauw.
Wat voel je?
Jouw grootste geluk, maar ook af en toe een stiekeme steek van onbestemd verlangen, op de voet gevolgd door sluimerend schuldgevoel. Voorzichtig zoek je jezelf in de fragiele seconden die je hebt, maar de tijd voor verstoppertje ontbreekt. Je ademhaling gaat verloren in het haastig bijbenen van je eigen leven, diep vanbinnen het geluid van je stem gedempt. In je angst om momenten te missen, vergeet je hoe onmisbaar je bent voor jezelf.
Sluit je ogen, beeld je in.
Waterstralen strelen de stramheid van je schouders, na een omhelzing in donzen dekens. Fluitende vogels en het achtergrondgeruis van een wakker wordende stad. Je pen trekt cirkels in je schrift om woorden die er toe doen. De verleidelijke geur van koffiebonen hangt nog steeds in de keuken, maar staat garant voor genot in plaats van vermoeidheid te verdrijven. Een handje tegen jouw vingers gekruld. Huid tegen huid, versmolten en toch los van elkaar, gemaakt van dezelfde liefde. Allebei klaar om samen tussen de sterren te dansen en het universum voor jullie te winnen (maar wel nog steeds met zwarte vegen mascara in je linkerwenkbrauw).
Als je moeder wordt, verandert alles in één klap.
In een vingerknip staat de wereld ondersteboven en kleuren de wolken roze. Je geniet met volle teugen, maar ergens in die aardverschuiving verdwijnt er een stukje van jezelf dat af en toe naar boven komt. Het is een terugkerend gevoel dat ‘s avonds aan je mouw trekt als je uitgeteld op de bank ligt, dat je zachtjes wakker schudt en je herinnert aan al je dromen. Aan wie je werkelijk bent.
Bij MTJ mag je dat gevoel volgen en ontdekken. Samen keren we terug naar de kern, de essentie van ons instinct. Naar al het moois dat het moeder zijn in ons heeft opgewekt en hoe dat ons inspireert om helemaal te worden wie we zijn. MTJ is een plek waar je wordt aangemoedigd om je eigen pad te bewandelen, waar je alles moedig mag uitproberen, uitbundig op avontuur gaat. Of dat nu in lotushouding is met een glas wijn ernaast, of je kickboksend met gebalde vuisten je belemmerende overtuigingen de ring uitslaat. Met een lach en een traan. Alles kan, en we doen het samen.
Bij MTJ krijg je alle ruimte om voor jezelf te zorgen en naar jezelf te luisteren. Zodat je weer bewust hoort, ziet en voelt waar je heen wil en krachtige keuzes kan maken - voor jezelf - en zo ook voor je gezin.
MTJ is er voor jou - als sterke moeder, als moedige vrouw en als liefdevol mens. Zodat je straalt als nooit tevoren, omdat je zo helder verbonden bent met jezelf en niet meer eindeloos verlangt, maar het lef hebt om midden in het leven van je dromen te staan.
‘Mama?’
Het aroma van je cappuccino vergezelt je als een vertrouwde vriend in de ochtendchaos, croissantkruimels verspreiden zich met gemorste melk over de ontbijttafel, net zo gefragmenteerd als je gedachten. Een verstrooide knuffel, vluchtige zoenen, plakkerige vingertoppen die verdwalen op je lievelingsjeans. Snel afwisselend gegiechel en gesnik als dagelijkse soundtrack. Een tandeloze glimlach, een onopzettelijke elleboog tegen je kin, zwarte vegen mascara in je linkerwenkbrauw.
Wat voel je?
Jouw grootste geluk, maar ook af en toe een stiekeme steek van onbestemd verlangen, op de voet gevolgd door sluimerend schuldgevoel. Voorzichtig zoek je jezelf in de fragiele seconden die je hebt, maar de tijd voor verstoppertje ontbreekt. Je ademhaling gaat verloren in het haastig bijbenen van je eigen leven, diep vanbinnen het geluid van je stem gedempt. In je angst om momenten te missen, vergeet je hoe onmisbaar je bent voor jezelf.
Sluit je ogen, beeld je in.
Waterstralen strelen de stramheid van je schouders, na een omhelzing in donzen dekens. Fluitende vogels en het achtergrondgeruis van een wakker wordende stad. Je pen trekt cirkels in je schrift om woorden die er toe doen. De verleidelijke geur van koffiebonen hangt nog steeds in de keuken, maar staat garant voor genot in plaats van vermoeidheid te verdrijven. Een handje tegen jouw vingers gekruld. Huid tegen huid, versmolten en toch los van elkaar, gemaakt van dezelfde liefde. Allebei klaar om samen tussen de sterren te dansen en het universum voor jullie te winnen (maar wel nog steeds met zwarte vegen mascara in je linkerwenkbrauw).
Als je moeder wordt, verandert alles in één klap.
In een vingerknip staat de wereld ondersteboven en kleuren de wolken roze. Je geniet met volle teugen, maar ergens in die aardverschuiving verdwijnt er een stukje van jezelf dat af en toe naar boven komt. Het is een terugkerend gevoel dat ‘s avonds aan je mouw trekt als je uitgeteld op de bank ligt, dat je zachtjes wakker schudt en je herinnert aan al je dromen. Aan wie je werkelijk bent.
Bij MTJ mag je dat gevoel volgen en ontdekken. Samen keren we terug naar de kern, de essentie van ons instinct. Naar al het moois dat het moeder zijn in ons heeft opgewekt en hoe dat ons inspireert om helemaal te worden wie we zijn. MTJ is een plek waar je wordt aangemoedigd om je eigen pad te bewandelen, waar je alles moedig mag uitproberen, uitbundig op avontuur gaat. Of dat nu in lotushouding is met een glas wijn ernaast, of je kickboksend met gebalde vuisten je belemmerende overtuigingen de ring uitslaat. Met een lach en een traan. Alles kan, en we doen het samen.
Bij MTJ krijg je alle ruimte om voor jezelf te zorgen en naar jezelf te luisteren. Zodat je weer bewust hoort, ziet en voelt waar je heen wil en krachtige keuzes kan maken - voor jezelf - en zo ook voor je gezin.
MTJ is er voor jou - als sterke moeder, als moedige vrouw en als liefdevol mens. Zodat je straalt als nooit tevoren, omdat je zo helder verbonden bent met jezelf en niet meer eindeloos verlangt, maar het lef hebt om midden in het leven van je dromen te staan.